လြတ္လပ္တ့ဲဘဝ

သံသရာခ်ီတဲ့ ေဒ၀ဒတ္ ရန္ၿငိဳးက ေရႊခြက္မရတာက စသတဲ့…။ ကလီယိုပါထရာေၾကာင့္ ေရာမအင္ပါယာၾကီး ပ်က္ဖူးတယ္…။ နယ္ပယ္သစ္ကို လိုခ်င္လြန္းလို႔ စစ္ပြဲေတြလည္း ႏႊဲခဲ့ၾကဖူးတယ္…။ ေရႊတြင္း ေငြတြင္း ရတနာတြင္းေတြအတြက္လည္း ေသြးစက္ေတြ ေျမခခဲ့ရဖူးတယ္…။ ၀တၳဳ ေနရာ လူ ဆု တစ္စံုတစ္ခု ရလိုမႈ အာရံုျပဳၿပီး တရား၊ မတရား နည္းကုန္ဖက္ စြမ္းအားရွိသမွ် လုယက္ၿပိဳင္ဆိုင္ ႏိုင္ျပန္ေတာ့ ရန္ေတြပြါး ရႈံးရေတာ့ ေဒါသမ်ား ကဲ… ဘယ္မွာလဲ အက်ိဳးအျမတ္တရား…။ သားတစ္ရွင္ က်ီးတစ္ေကာင္လို ဘ၀ မလႊတ္မခ်င္း ထိုးဆိတ္ခံရ လႊတ္မခ်ရင္ ဘ၀ပ်က္ စုတ္..ျပတ္..သတ္..ဖြာ..ထြက္ ငါတို႔ကိုယ္တိုင္ကေရာ ထိုးဆိတ္ေနၾကတာလား…။ အထိုးဆိတ္ခံေနရတာလား…။ အရင္းစစ္ေတာ့ တရားခံက အာရံုလုတဲ့ ေလာဘ…။ အျပစ္မျမင္ အစစ္ထင္ၿပီး ႏွစ္ခဲ့ရတာလည္း ေမာလွပါၿပီ (ဒီေတာ့…) သံသရာဆက္မယ့္ အာရံုေတြ တစ္ခန္းရပ္ ဥပါဒါန္အစြဲေတြ ခ်ျဖတ္ ေလာကဓံ စည္းအျပင္မွာ ထရပ္ရင္း ဘ၀ကို လြတ္လပ္မႈ ေပးၾကည့္ၾကစို႔ေလ…။ Dhamma Yanant at 10:34 AM