ခ်ိဳဆိမ့္ခ်ဥ္ငံ စပ္ခါးဖန္ဟု ေျခာက္တန္ရသာ ေရွ ႕သံုးျဖာကား ဝါတာေလနိပ္ က်န္သလိပ္ပ်ိဳ႕ ဆိမ့္ခ်ိဳခါးဖန္ သည္းေျခလွန္ရွင့္ တဖန္ခ်ိဳဆိမ့္ ခြဲေဝမိန္ ့ေသာ္ ေအးစိမ့္ျမလတ္ ပြားလတ္နိဳ႕သုက္ မယုတ္တိုးအား ပိုးမ်ားစကၡဳ သင့္မွဳတစ္ေထြ ေလသည္းေျခနိဳင္ ၾကံ႕ခိုင္ျဖိဳးဝ တိုးၾကြအသက္ ႏွစ္သက္ေၾကခဲ ေစးနဲရိုးကိ်ဳး ဆိပ္မ်ိဳးကိုက္ရွ ဆင္းလွ လည္ေခ်ာင္း အေပါင္းငယ္အို ရြယ္ပ်ိဳသင့္ေပ ဣေျႏၵရွ ြင္းၾကား မ်ားစြာစားေသာ္ အံၾကိတ္ဖ်ားပန္း ဝမ္းမီးနံဳျမိဳ႕ ဆုံဆို ့ၾကပ္ရိ ပိုဘိဆီခဲ ဆီးနဲအနာ မွီစြဲရာသည္ ရသာခ်ိဳဆိမ့္တန္ခိုးတည္း။ ။
ခ်ိဳဆိမ့္ရသာ ဆိုျပီးကာမွ အမၺိလရသ အခ်ဥ္ျပေသာ္ ေၾကမြအစာ ၾသဇာႏွဳပ္ျမိန္ သုက္မွိန္သလိပ္ ပိတၱေသြးပ်က္ ပူတက္ပိန္ေၾက ေလနိဳင္ဝမ္းရွ ြင္ လိမ္းလွ်င္ေအးစက္ မ်က္ေစ့မေလ်ာ္ ႏွစ္ေဖၚခုံေမာင္း ရံု႕ေရာင္းပြျငား မ်ာစြာစားေသာ္ ယားနာဖ်ားတတ္ ေရငတ္မူးပူ စိတ္ဆူပ်န္ ့လြင့္ ၾကက္မ်က္သင့္ႏွင့္ ပ်က္ဖင့္သည္းေျခ လက္ေျခကိုယ္ေဖ်ာ့ ေရာင္ေဖါဝသက္ အထြတ္နဴ နာ ထူတတ္စြာသည္ ရသာခ်ဥ္၏တန္ခိုးတည္း။ ။
ခ်ဥ္၏ရသာ ဆိုျပီးကာခါမွပါဠိလဝက ငန္ထုပ္ျပေသာ္ သုဒၶနွဳပ္ျမိန္ သုက္မိန္စာေၾက သည္းေျခသလိပ္ ပ်က္လိမ့္ေလရံွဳ း ပိန္ခ်ံဳးညင္းနဳ စကၡဳခံတြင္း ႏွာရည္ဆင္းလွ်က္ လည္ပင္းပါးေစာင္ ပူေလာင္တတ္ျငား မ်ားစြာစားေသာ္ သြားကိ်ဳးဆံျဖဴ နဴ နာေရငတ္ ပါးစပ္လည္းကြဲ ထူကဲဝက္သက္ မ်က္ေစ့ရတၱပိတ္ တြန့္လိတ္အေရ ေရာင္တတ္ေျခသည္ ငန္ေထြရသတန္ခိုးတည္း ။ ။
ငန္ေထြရသ ဆိုျပီးမွလွ်င္ပါဠိကဋဳက အစပ္ျပေသာ္ ပူထခိုးတက္ ထြက္မေစးထန္း ဝမ္းမီးေတာက္ပ ပိတၱေလပ်က္ ႏွိပ္စက္သလိပ္ ဆိပ္သင့္ယားပို နာမ်ိဳးကင္ဘိ မရွိအဆီ နိဳ႕ရည္ခန္းေခ်ာက္ ပိန္ေခ်ာက္တတ္စြာ ႏွာလွ်ာ မ်က္ရည္ ထြက္လည္ယိုဖိတ္ လွ်ာထိပ္လန္ေလ စာေၾကျမိန္ႏွဳပ္ ဝမ္းခ်ဳပ္တသီး က်င္ၾကီးက်င္ငယ္ အသြယ္သြယ္ကို အကယ္ေခ်ာက္ေစ ေသြးေလလမ္းပြင့္ ဉာဏ္ပန္းပြင့္သား မ်ားစြာစားေသာ္ ခြန္အားယုတ္ေလ်ာ့ စိတ္ေဖ်ာ့ ရုပ္နဳံး မ်က္လုံးလည္လွ်င္း ခံတြင္းအာေစာက္ ေသြ႕ေျခာက္မူးပူ ကြဲထူႏွဳပ္လည္း ျဖစ္တတ္သည္ဟု သာၾကည္ခ်ိမွ်မိန္ ့ဆိုဟသည္ ရာအစပ္တန္ခိုးတည္း ။။
အစပ္ရသာ ဆိုျပီးကာမွ ပါဠိတိတၱ အခါးျပေသာ္ ေအးျမမူးပူ ပိုးနဴ ေသြးနာ အစာမေၾကသည္းေျခဖ်ား နိဳင္တတ္စြာ၏ ႏွပ္လ်ာျမိန္ေကင္း လည္ေခ်ာင္းနိဳ႕ရည္ ၾကည္လင္သန္ ့ရွင္း နားတြင္းေျခက္ေသြံ ေျမ့ေျမ့ေၾကဘိ ဆီမရွိျငား မ်ားစြာစားေသာ္ ခြန္အားသုက္ကုန္ ကိုယ္တုံမူးေဝ ေရငတ္ေခါင္းကိုက္ ပန္းဟုိက္ဂုတ္ေၾကာ တင္းတက္ေမာသည္ ခါးေသာရသတန္ခိုးတည္း။ ။
ခါးေသာရသ ဆိုျပီးမွလွ်င္ ကသာဝဖန္ အက်ိဳးျပန္ေသာ္ လိမ္းက်ံအနာ စင္စြာဖန္ေရး ပိန္ေစသားနဳ ေၿကမွဳေအးေတာင့္ ေစးေနွာက္ကိုယ္စိတ္ သလိပ္သည္းေျခ ေသြးေၾကေလပ်က္ ႏွစ္ခ်က္ဆီးေစး ကင္ေဝးေခ်ာက္မာ လွ်ာထူမေစး ေလေသြးလည္းပိတ္ တြန္ ့လိပ္အေရ ဝမ္းခ်ဳပ္ေလျငား မ်ားစြာစားေသာ္ ဝမ္းကားတက္တုံ ဖန္ေသာဂုဏ္သည္ ေျခာက္ပုံရသာ အျပီးတည္း ။ ။
No comments:
Post a Comment