ေသျခင္း ၃မ်ိဳး

မရဏ (ေသျခင္း).....(၃)
ခဏိကမရဏ (အပိုင္း-၅) ++++++++++++++++++
(က) နာမ္ဓာတ္၏ခဏိက မရဏ၊
(ခ) ႐ုပ္ဓာတ္၏ခဏိကမရဏ...ဟူ၍ႏွစ္ပါးအျပားရွိ၏။
(က) နာမ္ဓာတ္၏ မရဏ သည္လည္း- (၁) စကၡဳ၀ိညာဏ္အမွဴးရွိေသာ အျမင္နာမ္စု၏ မရဏ၊
(၂) ေသာတ၀ိညာဏ္အမွဴးရွိေသာ အၾကားနာမ္စု၏မရဏ၊
(၃) ဃာန ၀ိညာဏ္အမွဴးရွိေသာ အနံ႔ခံနာမ္စု၏ မရဏ၊
(၄) ဇိ၀ွါ၀ိညာဏ္ အမွဴးရွိ ေသာ အရသာခံနာမ္စု၏ မရဏ၊
(၅) ကာယ၀ိညာဏ္ အမွဴးရွိေသာ အထိအသိနာမ္စု၏ မရဏ၊
(၆) မေနာ၀ိညာဏ္အမွဴးရွိေသာ အႀကံ အဖန္နာမ္စု၏ မရဏ ဟူ၍ ေျခာက္ဂုိဏ္းရွိ၏။ ဖႆ၏ မရဏ, ေ၀ဒနာ၏မရဏ, ေလာဘ၏မရဏ, ေဒါသ၏မရဏ, သဒၶါ၏မရဏ, ပညာ၏ မရဏ စသည္ျဖင့္မ်ားစြာရွိ၏။ ။ သႏၲတိမရဏကိုျပဆုိေသာ အခန္း၌ ေဇာ တသုတ္ထ၍ က်ေပ်ာက္မႈကို မရဏတခုဟု ဆုိခဲ့သည္ကား သႏၲတိ မရဏတည္း။ ခဏိက မရဏမွာမူကား ထုိေဇာတသုတ္အတြင္း၌ပင္လွ်င္ ပထမေဇာ၏ေသမႈတျခား, ဒုတိယေဇာ၏ေသမႈတျခား, တတိယေဇာ၏ ေသမႈတျခားစသည္ျဖင့္ မရဏတရားမ်ားျပားေလ၏။ အႏွစ္အဆီျပည့္ေသာသစ္ေစးႏွစ္ကို မီးရဲရဲစဲြေလာင္၍ေနသည္ကို ေစံေစ့ၾကည့္ လွ်င္မီးရြရြရြရြေနသည္ကိုျမင္လတံ့။ ရြရြရြရြျဖစ္မႈ မည္သည္ကား ပ်က္မႈႏွင့္ ျဖစ္ေပၚမႈ ေထြးယွက္ခ်က္ေပတည္း။ ဤဥပမာလည္း ေ႐ွး၌ ျပဆုိခဲ့ၿပီ၊ မုန္႔ညင္းေစ့ပမာဏ႐ွိေသာ ယမ္းမီး ဥပမာလည္း ျပဆုိခဲ့ၿပီ။ ။ပဋိသေႏၶ တည္ေနသည္မွစ၍ တစ္ဘ၀လုံး စကၡဳစေသာ အၾကည္ဒြါရ ေျခာက္ဌာန တြင္ အလွည့္အလည္အားျဖင့္ ခဏမစဲတလစ္လစ္ တလက္လက္ အတြင္ျဖစ္, အတြင္ပ်က္ မ်က္ေတာင္တခတ္ခန္႔္ကာလမွာ နာမ္၏မရဏ ကာလေပါင္း တစ္ေထာင္မက လ်င္ျမန္လွ၏။ လ်င္ျမန္ပုံကုိ ယုတိၱႏွင့္ ဆုိေပအံ့။ ။ ၀ိညာဏ္ႏွင့္အတူတကြ ျဖစ္ေပၚၾကေသာ နာမ္အစု နာမ္အခဲမည္သည္ ခႏၶာကုိယ္မွာႏွစ္ခုျပိဳင္၍ ျဖစ္႐ုိးမ႐ွိ၊ စကၡဳမွာ ျဖစ္ၾကခုိက္ စကၡဳမွာသာ ႐ွိ၏၊ တစ္ကုိယ္လုံးမွာ မ႐ွိ၊ ေသာတမွာ ျဖစ္ၾကခုိက္ ေသာတမွာသာ ႐ွိ၏။ တစ္ကုိယ္လုံးမွာ မ႐ွိ၊ ဃာနမွာ ျဖစ္ၾကခုိက္ ဃာနမွာသာ ႐ွိ၏။ တစ္ကုိယ္လုံးမွာ မ႐ွိ၊ ဇိ၀ွါမွာ ျဖစ္ၾကခုိက္ ဇိ၀ွါမွာသာ ႐ွိ၏။ တစ္ကုိယ္လုံးမွာ မ႐ွိ၊ ဟဒယ၀တၳဳမွာ ျဖစ္ၾကခုိက္ ဟဒယ၀တၳဳမွာသာ ႐ွိ၏။ တစ္ကုိယ္လုံးမွာ မ႐ွိ၊ ကာယမွာ လည္း ေျခဖ၀ါးမွာ ျဖစ္ၾကခုိက္ ေျခဖ၀ါးမွာသာ ႐ွိ၏။ တစ္ကုိယ္လုံးမွာ မ႐ွိ၊ လက္ညႇိဳးလက္ဖ်ားမွာ ျဖစ္ၾကခုိက္ လက္ညႇိဳးလက္ဖ်ားမွာသာ ႐ွိ၏။ တစ္ကုိယ္လုံးမွာ မ႐ွိ။ ။ ဤနည္းအတိုင္း တစ္ကိုယ္လံုးမွာသိေလ။ ။ ထိုသို႔ျဖစ္ေသာ္လည္းအတုမရွိ ျမန္လွသည့္အတြက္ေၾကာင့္ ျမင္မႈ, ၾကားမႈ, နံမႈ, လ်က္မႈ, ပူမႈ, ခ်မ္းမႈ, ၾကံဖန္မႈတို႔သည္ တၿပိဳင္နက္ ၿပိဳင္၍ျဖစ္သည္ဟု ထင္ၾကရကုန္၏။ ဥပမာကား-ျမန္မႈတြင္ အတိတ္ရျဖစ္ေသာ ဘုရားအေလာင္း ေတာ္ ဇ၀နဟသၤာမင္းႀကီးသည္ မိတ္ေဆြျဖစ္ေသာ ဗာရာဏသီမင္းႀကီးထံ လာရာ အစြမ္းကိုျပျခင္းငွာ ဗာရာဏသီျပည္ ေပၚမွာ၀ဲေလ၏၊ ဗာရာ- ဏသီျပည္ေပၚမွာ ၾကည့္ေလရာရာ ဟသၤာခ်ည္းျဖစ္ေန၏၊ ဤအတူ ေအးစြာေသာေရကို ခ်ိဳးေလာင္းရာ တစ္ကိုယ္လံုး ေအးမႈက္ို တစ္ၿပိဳင္နက္ တည္းသိ၍ေနသကဲ့သို႔ထင္ရ၏။ ။ ထိုသုိ႔ၿပိဳင္၍ ႏွစ္ဌာနမွ် ျဖစ္သည္ဟု မ႐ွိ၊ အာ႐ံုထိခိုက္မႈ အား႐ွိရာ, မနသိကာရ အားႀကီးရာတို႔၌ အစဥ္အား ျဖင့္သာ ေပၚ၍သြား၏။ ေျခဖ်ား၌ အာ႐ံုထိခိုက္မႈအားႀကီးခဲ႔လွ်င္ေျခဖ်ားမွာျဖစ္ေပၚ၏၊ လက္ဖ်ားမွာ အာ႐ံုထိခိုက္မႈ အားႀကီးခဲ႔လွ်င္လက္ဖ်ားမွာ ျဖစ္ေပၚ၏၊ တစ္ကိုယ္လံုးမွာ ဤနည္းတူသိေလ။ ။ အတြင္းအျပင္ တစ္ကိုယ္လံုးမွာ အပ္ဖ်ားႏွင့္ ထိုး၍ စမ္း၊ နာေကာင္းသမွ်ေနရာစုသည္ သိတ္ေပၚထြက္ႏိုင္ေသာ ေနရာခ်ည္းတည္း။“တစ္ကိုယ္လံုးမွာ ျဖစ္ႏိုင္၏, ႏွံ႕၏” ဟူေသာ္လည္း ႏွလံုးအိမ္ထဲမွာစမ္းေရ စိမ့္ေရကဲ႔သုိ႔ အၿမဲျဖစ္၍ ေနသည္၊ တျခားတပါးေသာ ေနရာဌာနမွာ ျဖစ္ေပၚခိုက္သာ ႏွလံုးအိမ္မွာ စိတ္ျပတ္သည္။ အာ႐ံုထိခိုက္ရာဌာနမွာ စိတ္ျဖစ္ေပၚသည္ဟူေသာစကား၌ ေျခသန္း ဖ်ားကုိ ထိခိုက္လွ်င္ ထိမႈဒဏ္ခ်က္ေၾကာင့္ ထိေသာ ေနရာမွာ မီးပြင့္သကဲ႔သုိ႔ ျဖစ္ေပၚ၍ထိုေနရာမွာပင္ မီးပြင့္ငယ္ ေသေပ်ာက္သကဲ႔သုိ႔ ေပ်ာက္ဆံုး၏။ ။ ထိုေနရာမွာ ေပၚမည္႐ွိလွ်င္ ႏွလံုးအိမ္မွာ ခ်ဳပ္ကြယ္၏။ ။ မခ်ဳပ္မကြယ္မေသမဆံုးဘဲႏွင့္ တစ္ေနရာမွ တစ္ေနရာသုိ႔ ေျပာင္းေ႐ြ႕သည္ဟူ၍ကားမ႐ွိ၊ ဓမၼတာသည္သာတည္း။ ထို႔ေၾကာင့္ ျပင္ပအေပၚေရႏွင့္တကြဦးေႏွာက္တြင္း, အဆုတ္တြင္း, အသည္းတြင္းစေသာ အတြင္းအပတစ္ကိုယ္လံုးမွာ တစ္ေန႔အတြင္း, တစ္ရက္အတြင္း စိတ္ႏွင့္တကြေသာနာမ္ဓာတ္စု ျဖစ္မႈ ပ်က္မႈ လြတ္ကင္းရာ ေနရာကုိ႐ွာေသာ္ အႏုျမဴမွ်မရလတၱံ႕၊ တစ္ေန႔အတြက္ တစ္ကိုယ္လံုးမွာ အႏုျမဴမွ်မလပ္ဘဲ အထပ္ထပ္ အကုေဋမက စိတ္သခ်ႋဳင္းက်မႈ, ဖႆသခ်ႋဳင္းက်မႈ, ေ၀ဒနာသခ်ႋဳင္းက်မႈကုိ သိအပ္သတည္း။ဤကား နာမ္၏ ခဏိကမရဏကုိ ျပဆိုေသာ အခန္းတည္း။ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး